واقعیت مجازی یا Virtual Reality (VR) چیست؟

واقعیت مجازی(VR) چیست؟!

واقعیت مجازی یک محیط سه بعدی شبیه‌سازی شده است که کاربران را قادر می‌سازد تا به کاوش و تعامل با یک محیط مجازی به روشی تقریبی با واقعیت، همانطور که از طریق حواس کاربران درک می‌شود، بپردازند. این محیط با سخت‌افزار و نرم‌افزار رایانه ایجاد می‌شود، اگرچه ممکن است کاربران برای تعامل با محیط، نیاز به پوشیدن وسایلی مانند یک کلاه مخصوص یا عینک داشته باشند. هرچه کاربران بتوانند عمیق‌تر خود را در یک محیط واقعیت مجازی غوطه‌ور کنند – و محیط فیزیکی اطراف خود را مسدود کنند – بیشتر می‌توانند باور خود را تعلیق کنند و آن را واقعی بپذیرند، حتی اگر ماهیت فرا واقعی داشته باشد.

انواع اصلی واقعیت مجازی

صنعت VR هنوز راه زیادی برای تحقق بخشیدن به چشم انداز خود از یک محیط کاملاً فراگیر دارد که کاربران را قادر می سازد تا احساسات متعدد را به روشی تقریبی درگیر کنند. با این حال، این فناوری راه درازی را در ارائه تعامل حسی واقع بینانه پیموده است و نویدبخش استفاده تجاری در تعدادی از صنایع است.

سیستم‌های VR بسته به هدف و فناوری مورد استفاده می‌توانند به طور قابل توجهی با یکدیگر متفاوت باشند، اگرچه معمولاً در یکی از سه دسته زیر قرار می‌گیرند:

• غیر شناور: این نوع VR معمولاً به یک محیط شبیه سازی شده سه بعدی اشاره دارد که از طریق صفحه کامپیوتر قابل دسترسی است. بسته به برنامه، محیط نیز ممکن است صدا تولید کند. کاربر با استفاده از صفحه کلید، ماوس یا دستگاه های دیگر کنترلی بر محیط مجازی دارد، اما محیط به طور مستقیم با کاربر تعامل ندارد. یک بازی ویدیویی مثال خوبی از VR غیرقابل نفوذ است، مانند وب سایتی که کاربر را قادر می سازد تا دکوراسیون اتاق را طراحی کند.

• کاملا شناور: این نوع VR بالاترین سطح واقعیت مجازی را ارائه می دهد و کاربر را کاملاً در دنیای شبیه سازی شده سه بعدی غوطه ور می کند. این شامل بینایی، صدا و در برخی موارد لمس است. حتی آزمایش هایی با افزودن بو انجام شده است. کاربران از تجهیزات ویژه ای مانند کلاه ایمنی، عینک یا دستکش استفاده می کنند و قادر به تعامل کامل با محیط هستند. محیط همچنین ممکن است از تجهیزاتی مانند تردمیل یا دوچرخه های ثابت استفاده کند تا تجربه حرکت در فضای سه بعدی را برای کاربران فراهم کند. فناوری واقعیت مجازی کاملاً فراگیر حوزه ای است که هنوز در مراحل اولیه خود است، اما نفوذهای مهمی به صنعت بازی و تا حدودی صنعت مراقبت های بهداشتی داشته است و علاقه زیادی را در دیگران ایجاد می کند.

• نیمه شناور: واقعیت مجازی نیمه غوطه ور چیزی است بین واقعیت مجازی غیر شناور و کاملا شناور. با استفاده از صفحه نمایش کامپیوتر یا عینک واقعیت مجازی، می توانید در یک محیط مجازی حرکت کنید، اما به غیر از تجربه بصری خود، هیچ احساس فیزیکی برای افزایش تجربه نخواهید داشت.
  یک تور مجازی می تواند نمونه خوبی از فناوری مجازی نیمه شناور باشد. این می تواند مبتنی بر دستگاه یا مبتنی بر وب باشد. بسیاری از کسب و کارها این فناوری را انتخاب می کنند زیرا شرکت کنندگان می توانند بدون نیاز به حضور فیزیکی در آن مکان پرسه بزنند.

گاهی اوقات از VR مشارکتی به عنوان نوعی واقعیت مجازی یاد می شود. در این مدل، افراد از مکان‌های مختلف در یک محیط مجازی گرد هم می‌آیند تا با یکدیگر تعامل داشته باشند و هر فرد با یک شخصیت سه‌بعدی نمایش داده شود. کاربران معمولاً از طریق میکروفون و هدست ارتباط برقرار می کنند.

واقعیت افزوده (AR) همچنین گاهی اوقات به عنوان نوعی واقعیت مجازی نامیده می شود، اگرچه بسیاری استدلال می کنند که این یک زمینه جداگانه اما مرتبط است. با واقعیت افزوده، شبیه‌سازی‌های مجازی روی محیط‌های دنیای واقعی قرار می‌گیرند تا آن محیط‌ها را تقویت یا چیزی به آن اضافه کنند. برای مثال، یک خرده‌فروش مبلمان ممکن است برنامه‌ای ارائه کند که کاربران را قادر می‌سازد گوشی های خود را به سمت اتاقی بگیرند و تصویر سازی کنند که یک صندلی یا میز جدید در آن محیط چگونه می‌تواند باشد.

مقوله دیگری که گاه نوعی واقعیت مجازی به حساب می آید، واقعیت ترکیبی است که دنیای فیزیکی و مجازی را در یک فضای واحد ترکیب می کند. با این حال، مانند واقعیت افزوده، بیشتر اوقات یک زمینه جداگانه اما مرتبط در نظر گرفته می شود. در واقع، اجماع فزاینده‌ای برای گروه‌بندی واقعیت مجازی، واقعیت افزوده و واقعیت ترکیبی تحت عنوان چتر «واقعیت توسعه‌یافته» وجود دارد، که راه مناسبی برای ارجاع به هر سه ارائه می‌کند، در حالی که همچنان بین آنها متمایز است.

فناوری‌ها و برنامه‌های کاربردی واقعیت مجازی امروزی، چندین شرکت و متخصص را برای حمایت از استفاده‌های پیشرفته از متاورس الهام‌بخش کرده است.

کاربرد های واقعیت مجازی

واقعیت مجازی اغلب با بازی همراه است، زیرا این صنعت در خط مقدم تلاش VR بوده است، همانطور که محبوبیت محصولاتی مانند Beat Saber، Minecraft VR و Skyrim VR نشان می دهد. با این حال، علاقه فزاینده ای به پتانسیل واقعیت مجازی در تعدادی از زمینه های دیگر وجود داشته است:

• آموزش. VR آموزش پرسنل را به صورت ایمن، کارآمد و مقرون به صرفه ممکن می سازد. این می تواند به ویژه برای افرادی که در موقعیت های پرخطر یا بسیار تخصصی هستند، مانند آتش نشان ها، EMT ها، افسران پلیس، سربازان، جراحان یا سایر پرسنل پزشکی مفید باشد.

• تحصیلات. VR روش های جدیدی را برای آموزش و یادگیری به مؤسسات آموزشی ارائه می دهد. این می تواند دانش آموزان را با بینش های نزدیک نسبت به محیط هایی که معمولاً غیرقابل دسترس هستند، ارائه دهد، در حالی که آنها را درگیر فرآیند یادگیری نگه می دارد. به عنوان مثال، یک معلم تاریخ ممکن است از واقعیت مجازی استفاده کند تا از نزدیک به دانش آموزان نشان دهد که زندگی در یونان یا چین باستان چگونه بوده است.

• مراقبت های بهداشتی. VR این پتانسیل را دارد که برای افراد در سراسر صنعت مراقبت های بهداشتی، از جمله بیماران، پزشکان و محققان مفید باشد. به عنوان مثال، VR در درمان اختلالاتی مانند بی اشتهایی، اضطراب یا اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) نویدبخش است. از سوی دیگر، پزشکان ممکن است بتوانند از VR هنگام کار با بیماران برای توضیح تشخیص یا گزینه های درمانی استفاده کنند. VR همچنین می تواند برای افرادی که به نوعی از نظر فیزیکی محدود هستند مفید باشد.

• خرده فروشی. VR قبلاً به خرده‌فروشی نفوذ کرده است، اما این صنعت فقط سطح کار را پوشش داده است. با اپلیکیشن‌های مناسب، مشتریان می‌توانند لباس‌ها را امتحان کنند، خانه‌های خود را تزئین کنند، مدل‌های مو را آزمایش کنند، عینک‌های چشمی را آزمایش کنند و به طور کلی تصمیمات آگاهانه‌تری در مورد محصولات و خدمات بگیرند.

• املاک. VR می تواند از طرق مختلفی به املاک و مستغلات کمک کند. به عنوان مثال، معماران می توانند نقشه های دقیق را به صورت سه بعدی نشان دهند. خریداران خانه می توانند به صورت مجازی از خانه ها بازدید کنند. مهندسان ساختمان می توانند سیستم های HVAC را بازدید کنند. و صاحبان خانه می توانند ببینند که بازسازی آنها چگونه است.

• سرگرمی. VR قبلاً روی بازی‌ها تأثیر گذاشته است، اما همچنین قول می‌دهد صنعت فیلم و تلویزیون را متحول کند و تجربه‌ای فراگیر را برای بینندگان فراهم کند که آنها را مستقیماً در صحنه قرار دهد. واقعیت مجازی همچنین می‌تواند به یک صنعت کامل در گردشگری مجازی منجر شود و این امکان را برای مردم فراهم می‌کند تا مکان‌هایی را تجربه کنند که ممکن است هرگز نتوانند به صورت حضوری ببینند.

پس در کل داریم که:

ساده ترین شکل واقعیت مجازی، یک تصویر سه بعدی است که می توان آن را به صورت تعاملی از طریق یک رایانه شخصی، معمولاً با دستکاری کلیدها یا ماوس، به گونه ای که محتوای تصویر در جهتی حرکت کند یا بزرگنمایی یا کوچکنمایی کند، کاوش کرد. تلاش‌های پیچیده‌تر شامل رویکردهایی مانند صفحه‌نمایش‌های پیچیده، اتاق‌های فیزیکی تقویت‌شده با دستگاه‌های پوشیدنی، یا دستگاه‌های لمسی است که به کاربران اجازه می‌دهد تصاویر مجازی را «احساس» کنند.

منبع: www.techtarget.com

مترجم: سید مرتضی قاضوی